ащыағар

зат. жерг. Суы ащы (тұзды) ішуге жарамайтын бұлақ. Бір жағы – майда құмақ, бір жағы – сусылдаған еспе құм. Сол екеуінің қақ ортасында екі беті жарлауыт а щ ы а ғ а р арна бар (Ә.Кекілбаев, Тарау-тарау., 52). Бытқыл таудың бойындағы бар а щ ы а ғ а р, тұщыағарлардың бәрін аралап шықты (Ә. Кекілбаев, Елең-алаң, 135).